Curry dyniowo-kalafiorowe

Białe warzywa ostatnio jeszcze bardziej zbladły w obliczu niezwykłej popularności kolorowych. Intensywna barwa owoców i warzyw świadczy o obecności karotenoidów, czyli przeciwutleniaczy o właściwościach przeciwzapalnych. Zielone, żółte, pomarańczowe, czerwone warzywa i owoce obfitują także w kwas askorbinowy (witaminę C), retinole (witaminę A), tokoferole (witaminę E).

ZALETY KALAFIORA

1. Działa antynowotworowo

Obecna w nim spora dawka związków siarki – sulforafanu (przeciwutleniacza z grupy izotiocyjanów) oraz indol-3-karbinolu (I3C) – zbawiennie wpływa na ludzki organizm. Sulforafan (obecny również w kapuście i innych krzyżowych, np. brukselce, rzodkiewce) niweluje ryzyko zachorowania na raka pęcherza.

Indol-3-karbinol uaktywnia enzymy, które wymiatają toksyny rakowe. I3C łagodzi stany zapalne, pomaga przy bolesnych zwichnięciach, bólach menstruacyjnych, zapaleniu stawów, RZS (reumatoidalnym zapaleniu stawów). Naukowcy wykazali, że regularne jedzenie tych roślin zmniejsza ryzyko wystąpienia tej choroby.

Jako roślina niskokaloryczna (IG = 15) i niskoskrobiowa kalafior zmniejsza zapadalność na nowotwory jamy ustnej, gardła i krtani.

Osoby chore na cukrzycę, insulinooporność, otyłe mogą śmiało sięgać po kalafiora. Skoki poziomu cukru im nie grożą.

Obecny w białych (zielonych lub fioletowych) różyczkach (także w kapuście, rzepie, brukselce, brokułach) izotiocyjanian fenetylowy (PEITC) w połączeniu z antynowotworową kurkuminą (zawartą w kurkumie) zapobiega również rakowi. Dlatego do curry używamy kurkumy. W przyprawie curry zaś jest paprika i inne dodatki, których chorzy na hashimoto powinni unikać.

2. Działa bakteriobójczo

Izotiocyjany (sulforafan i jego prekursor glukorafanin) występujące w kapustnych i krzyżowych (w największym stężeniu – w brokułach i kalafiorach) niszczą bakterie – szczególnie Helicobacter pylori – które mogą doprowadzić do rozwoju wrzodów żołądka i raka.

UWAGA!

Ze wzgledu na wartości odżywcze najlepiej jeść kalafiora lub brokuła na surowo albo przyrządzonego na parze. Podczas gotowania znacznie obniża się wydajność reakcji powstawania aktywnego sulforafanu z glukorafaninu przy udziale enzymu zwanego mirozynazą. W wysokiej temperaturze ulega on denaturacji.

Sulforafan powstaje także w jelicie grubym dzięki aktywności enzymatycznej tamtejszej mikroflory, ale wówczas charakteryzuje się sześciokrotnie niższą biodostępnością (szybkością wchłaniania i dawką wchłanianej substancji) niż ten sam związek wytworzony poprzez mirozynazę.

Ale…

Osobom chorym na hashimoto często towarzyszą choroby jelit (np. SIBO, czyli przerost bakterii w jelicie cienkim; zespół jelita drażliwego), a więc problemy z trawieniem. Raczej unikajmy wtedy surowego kalafiora. Nawet z przyswojeniem gotowanego może być kłopot. Tak jest w moim przypadku. Dlatego dopóki nie wyleczycie jelit, odstawcie kalafiora w ogóle lub ograniczcie jego spożycie. Jednak nie żegnajcie się z nim na zawsze.

3. Zapewnia detoksykację, chroni mózg

Kalafior i kapustowate (jarmuż, brokuły, brukselka, rzepa, brukiew, rzodkiewka) dzięki wspomnianym związkom siarki – sulforafanowi, diindolylmetanowi, indolo-3-karbinolowi – wspomagają detoksykację organizmu, obniżają stres oksydacyjny. Zwiększają produkcję glutationu (silnego przeciwutleniacza wewnątrzkomórkowego), który chroni komórki mózgowe przed destrukcją. Warzywa bogate w siarkę pomogą utrzymać w dobrej kondycji nasze naczynia krwionośne, a szczególnie wyściełające je komórki śródnabłonka.

Proces detoksykacji ma znaczenie szczególnie dla osób przewlekle chorych, np. na stwardnienie rozsiane, na hashimoto, cukrzycę.

4. Dostarcza witaminę C i błonnik

Wystarczy 1 szklanka gotowanego kalafiora, by zaspokoić 12 procent dziennej dawki zalecanego spożycia (RDA) błonnika. A ten wymiata z naszego organizmu toksyny.

Za to 1 szklanka gotowanego kalafiora zawiera niemal 100 proc. RDA witaminy C. W kalafiorze jest więcej witaminy C niż w odpowiedniej dawce np. zielonych warzyw liściastych.

Witamina C to naczelny antyoksydant. Pozbywa się wolnych  rodników, pomaga w produkcji kolagenu i niektórych istotnych neuroprzekaźników.

5. Dostarcza cholinę (witaminę B4)

W brokułach i kalafiorach cholina występuje w sporej dawce. Ma ona ważne znaczenie w rozwoju funkcji poznawczych mózgu u płodu.

KALAFIOR W CHOROBIE HASHIMOTO

Nadal trwa dyskusja, czy osoby z problemami tarczycy (hashimoto, choroba Gravesa-Basedowa, niedoczynność, nadczynność) mogą jeść krzyżowe, czyli kapustowate. Oczywiście, że tak, ale jeść w rozsądnych porcjach i niecodziennie. Owszem, mogą one ograniczać wchłanianie jodu i określa się je jako wolotwórcze, ale tylko wtedy, gdy jemy kalafiora i kapustę bez opamiętania.

Poza tym najistotniejsze dla naszego zdrowia jest wykluczenie całkowicie glutenu, przetworzonej, chemicznej żywności, laktozy i cukru. Te produkty najbardziej pustoszą układ immunologiczny i dezorientują nasz organizm.

WADY KALAFIORA

Bardziej obawiałabym się po zjedzeniu kalafiora problemów gastrycznych, jelitowych – mam zdiagnozowane SIBO. Natomiast poziom jodu mam w normie (polecam badanie jodu z dobowej zbiórki moczu – przepraszam, że tak przy jedzeniu J).

Kalafior bowiem i brokuł mają bardzo intensywny zapach i smak za sprawą glukozynolatów, związków zawierających siarkę. Są ciężkostrawne i gazotwórcze. I to jedyne ich wady.

Curry z dyni i kalafiora na pewno nie polecamy osobom z problemami jelitowymi. Możecie też sami spróbować i zacząć od małej porcji. Grzechu warte.

Składniki na 6 osób:

1 średni kalafior

1 średnia dynia hokkaido lub podobny do niej kawałek zwykłej dużej dyni

2 duże marchewki

3 łyżki oleju kokosowego nierafinowanego (zapachowego) lub masła ghee

3 ząbki czosnku

1/3 łyżeczki czarnuszki (pomijamy przy AIP, bo na protokole nie jemy ziaren)

1 łyżeczka lubczyku

1/2 łyżeczki kurkumy

1/2 łyżeczki oregano

5-centymetrowy kawałek świeżego imbiru lub 1/2 łyżeczki mielonego

Świeżo zmielony pieprz i sól himalajska do smaku

4 łyżki oliwy do pieczenia warzyw

3/4 szklanki pełnotłustego mleka kokosowego

Do posypania: świeże posiekane oregano lub kolendra

Czas przygotowania: ok. 1,5 godziny

Wykonanie:

Dynię hokkaido dokładnie myjemy i nie obieramy ze skóry. Przecinamy na pół i wydrążamy miękki miąższ oraz pestki. Jeśli macie zacięcie ogrodnicze, oczyśćcie pestki, wysuszcie je i wyhodujcie z nich dynie. Ja pestki oddaję hodowcom. Kroimy w sporą kostkę hokkaido ze skórą. Inne gatunki dyni obieramy ze skóry.

Kalafiora myjemy, dzielimy na różyczki. Oba warzywa pieczemy przez ok. 20 minut na osobnych blachach polane oliwą i posolone (możemy też razem upiec ząbki czosnku w łupinkach). Na wpół upieczone przekładamy do głębokiej patelni z rozgrzanym olejem kokosowym, dodajemy obrany z łupinek upieczony czosnek (możecie użyć świeżego, ale wówczas trzech ząbków, nie pięciu), pokrojoną w sporą kostkę marchewkę. Wszystko posypujemy przyprawami (oprócz soli, ponieważ warzywa soliliśmy do pieczenia, można ewentualnie dosolić gotową potrawę). Podlewamy mlekiem kokosowym i dusimy, aż dynia i kalafior częściowo się rozpadną, a wszystkie składniki – płynne i stałe – się połączą.

PORADY PANA BULIONIKA

1. Dyni hokkaido nie obieramy. Po upieczeniu czy ugotowaniu skóra staje się bardzo miękka i niewyczuwalna. Natomiast wszelkie próby obrania hokkaido ze skóry na surowo mogą się skończyć skaleczeniem.
2. Curry dyniowo-kalafiorowe nie jest typowym daniem z pieca. Można warzywa spokojnie udusić z przyprawami i czosnkiem na patelni, tylko najpierw podsmażamy je na tłuszczu, podlewamy 1/2 szklanki wody. Kiedy będą na wpół miękkie, dusimy je w mleku kokosowym, aż zaczną się rozpadać i powstanie gęsty sos.

Korzystałam z portali:

http://www.poradnikzdrowie.pl/zywienie/co-jesz/kalafior-wlasciwosci-i-wartosci-odzywcze-jak-ugotowac-kalafior_34351.html

http://www.pepsieliot.com/5-zaskakujacych-korzysci-z-kalafiora/

http://biotechnologia.pl/biotechnologia/sulforafan-najwieksze-bogactwo-brokulow,15837

https://www.ajwendieta.pl/blog/podcast/hashimoto-nie-jedz-tego/#

oraz książki

dr Terry Wahls Fenomenalna kuracja